Atharia

Karczma "Pod pękniętym dzbanem" na przedmieściach Giran jest dziwnym miejscem. Rozejrzałam się. Odrapane, drewniane stoły zapełnione były dzbanami pełnymi zajzla. Do okoła nich siedzieli starzy, niedoszli wojownicy, którzy jedyne swe pocieszenie znajdowali w takich miejscach jak to. Pomieszczenie było ciemne, a powietrze możnaby ciąć mieczem, tak było gęste od wypalonego tam ziela. Lecz to wszystko zdawało się nikomu nie przeszkadzać. Muzyka grała dość cicho, zatem bez trudu zagłuszały ją pomruki i rozmowy gości, a gdzieś z głębi sali dochodziły odgłosy kłótni i dłoni uderzającej o stół. Byłam tam niewątpliwie jedyną czarną elfką.
Zajęłam miejsce w kącie chaty, blisko dziury w drewnianej ścianie, która kiedyś chyba miała stać się oknem. Szybko minęło moje zdziwienie, że tylko to miejsce jest wolne. Gdy zasiadłam za stołem zamiast wilgotnego powietrza nocy poczułam odór z pobliskiego wychodka. Zdecydowałam się jednak zostać na tym miejscu. Wolałam to od towarzystwa gości karczmy. Mimo to, że miejsce to było pawdziwą speluną zajzel tam był doprawdy wyborowy.
Po wypiciu całego dzbana postanowiłam udać się na polowanie. Dopiero później okazało się jak nietrafna była to decyzja. Pole było niemalże puste. Słońce przebijało przez korony drzew. Dopiero na miejscu poczułam jak bardzo szumi już mi w głowie. Te dwa orki pojawiły się z nikąd. Przygwoździły mnie do gleby. Z ich paskudnych pysków wydobywał się okropny smród. Nie mogłam się ruszyć, leżałam tak przez chwilkę czekając na najgorsze, kiedy nagle ognista kula uderzyła w jedną z kreatur z niewyobrażalną mocą. Nie minęło kilka sekund kiedy ostrze valhalli przecięła krtań drugiej bestii.
- Nie za młoda jest panienka na tak niebezpieczne wyprawy? - powiedział nekromanta po chwili. Wstałam i otrzepałam szatę.
- Dałabym sobie radę, gdyby mi pan nie przeszkodził - odparłam.
- Zwią mnie Dahgart.
Odwróciłam się na pięcie ignorując go bezczelnie. Myślałam, że więcej go już nie spotkam, jak bardzo się myliłam.
Pięć dni później siedziałam w karczmie nieopodal Gludio kiedy przysiadł się do mego stołu.
- Panienka poznała już me imię, a ja panienki nie.
- Atharia, zwią mnie Atharia - odpowiedziałam z uśmiechem
Nie wiem czy to wypity zajzel czy straszliwa samotność sprawiły, że zaczęłam opowiadać nekromancie o sobie.
- Mam 20 lat i wielkie ambicje. Pragnę zostać tancerką gdy jeno trochę podrosnę. - stwierdziłam. Nekromanta skinął głową, a po chwili zaczął mówić o klanie swym potężnym co się Mijolnir zowie. W tamtej chwili właśnie zapragnęłam być jego częścią i stać u boku tych pijoków w każdym boju. Pomyślałam, że jestem jeszcze młoda, ale uczę się szybko i zrobię wszystko by szeregi ich zasilić.

Witam Cię ponownie ciorniutka Ylfko Smile

. Widzę że dokonałaś słusznego wyboru. Masz moje poparcie ! ZA

Tancerka się przyda. Za, choć młoda.

Mam wrażenie, że znam to opowiadanie z podania o konto.

Pierwszy fragment pochodzi właśnie z mojego podania. A w ogóle dziękuję za przyznanie konta <szczerzy zębiska>

Kurka jakie oblezenie Mjolnira ostatnio hehe.
Tancerka powiadasz? To normalnie z Jurkiem dueta zrobicie i na eurowizje Smile

Idealne opowiadanko rekrutacyjne(imho). Zawiera wszystkie potrzebne informacje, ma niezły styl i jest lekkostrawne (niestety jak w każdym... są złe uorki hehe; ale nikt nie jest doskonały). Gdybyś nie była zajęta to byłbym niezwykle ZA a tak jestem tylko ZA.

p.s.
najlepszy jest fragment jak Dah Cie ratuje. "[...]Nie minęło kilka sekund kiedy ostrze valhalli przecięło krtań drugiej bestii.[...]" - no no no, chyba muszę zacząć pobierać nauki we władaniu mieczem od naszego nekromanty.

nu jasne ze ZA

Ej, ale jak nie będziecie mieć w Mjolnirze miejsca, to następnych młodych my bierzemy Smile

<Wlazł do komnaty z księgami, rozejrzał się w dookoła i odziwo mimo, ze ostatnimi czasy do naszej księgi w dziale rekrutacji przybyło wiele papirusowych kartek, pokój był zueplełnie pusty. Odłozył swe miecze oparłszy je o kamienistą scianę i zaczął przegądac księgi. Gdy juz konczył swe czytania, zwrócił uwagę na ostatnią stronnicę. Powiedział w myslach do siebie - hm ... tę historie juz kiedys słyszałem. Wyjął z za pazuchy buteleczke zajzlu i sięgał myslami w swą pamięć. Zaksztusił się i rzekł do siebie w myslach - ah tak pamiętam Cię, Dahgart mi wiele o Tobie opowiadał, tak... Atharia tak... tak... juz wszytko wiem.>
Galanto uazja z Ciebie skoro az w te stony Cie przywiało. Ho ho ... powiadam wszystkim. Zacna Yelfka z niej, pożądna, schludna i pracowita. Tańcowac pilnie sie uczy, wielkie zadatki mo. Biermy ją czym prędzej bo Jelfki z takim piknym garbem to jesio nikt w zadnej Gilfdii ni mioł.
<wstał by dołozyc do kominka poczym zapail świeżo zerwane cygaro z przed Ognistych Bagien zasiadł i zaczął nucic rycerską pieśń...>

i co najważniejsze - ZA!!! Laughing

piknym garbem ? Sev co ty wygadujesz ? Mozna miec piekne duze ... ehem ... oczy Smile

ale nie garba

Dawnom nie czytał tak dobrze skleconego podania:) Oczywiście ZA!

mhm. Jo

Laurealionus napisał:

piknym garbem ? Sev co ty wygadujesz ? Mozna miec piekne duze ... ehem ... oczy Smile

ale nie garba

nu a po czym mroczni sie rozpoznają ?