Intharius

Podpisuje się pod Sevaldowym. A co ! Twisted Evil

Intharius napisał:

Ponieważ jestescie klanem istniejącym już bardzo długo z wieloma tradycjami potrafiącym się zgrać czy to na wojnie czy to na polowaniu i przy tym dobrze się bawić w rodzinnym gronie.

AJAAHAHHAHHAHAHHAHAHHAHAHHAHAHAHAHAHAHHAHAH <krztusi> czasami nam wychodzi Smile

<szturcha Rodlika w nerę i kopie w piszczela> Tssst.

Ja żem sem za. Chłop ma rację. Potrafimy. Sporadycznie ale potrafimy.

Stoi z boku głaszcząc panterę po łbie i czekając na rozwój wypadków.

-Jakąś gorzałke postaw każdemu lepiej sie bedzie w tedy widziec twoją osobe
*Zaczął bawić sie pustym kielichem*
-Mocyy..... Mocyyyyy....
*wyciąga drżącą ręke a w niej pusty kielich*

Zawsze miły i uśmiechnięty Jerruś oczywiście jest ZA Very Happy

[macha radośnie uapkom na przywitanie]

<wyci>Zawsze przygotowany<si>

Opowiadania drugie:

Nad miastem mrocznych elfów zachodziła potężna mgła,drowy wciągnięty w swe codzienne zajęcia nie miały pojęcia o nadchodzącym niebezpieczeństwie.W małym pobliskim domie ,który był pięknie ozdobiony w złote runy siedział młody jeszcze jak na swoją rasę mag imieniem Intharius.Na swój wiek był zbudowany bardzo dobrze,wyglądał mniej więcej jak człowiek w dorosłym wieku.Na stole stał świecznik ,który oświetlał wielkę starą księge,smukłe palce wertowały szybko kartki a bystry wzrok młodego elfa śledził szybko zapisane w księgach runy,właśnie ostatnia kartka została przewrócona i
gdy nagle można było usłyszeć przeraźliwy krzyk orków.Mag szybko podbiegł do kredensu i wyciągnął z niego kilka potrzebnych mu rzeczy do inkantacji,zakasał rękawy i wybiegł przed dom.Obraz ,który zobaczył zatrzymał bicie jego serca na kilka chwil poczym jego myśli wróciły do niego a serce znów zaczeło bić lecz nie w normlanym rytmie,lecz w szalańczej plątaninie myśli ,które kłębiły się w jego głowie.Orki setki orków przyodzianych w stare miecze i tarcze bieły ulicami miasta niszcząc wszystko na swej drodze.Młody mag złozył palce i zaczał mruczeć cicho inkantacje ,która sprawiła ,że był niewidoczny dla głupich orków.Plądrowanie trwało niecałą klepsydrę poczym można był dojrzeć zbliżających się strażników z zamku.Była to elita wojowników
gwardi królewskiej ,byli odziani w lśniące czarne kolczugi i klingi które mieniły się czarną łuną.Sam ich widok sprawił ,że orki zaczęły formować szyki i rozglądać się nerwowo jakby planowały ucieczke.Mag przyglądając się temu zamieszaniu zapomniał zupełnie gdzie się znajduje kiedy się opamiętał zobaczył,że pędzą w jego strone dwa szamańskie oddziały orków,choć orki były głupie i praktycznie nie znały się na magi stanowiły duże zagrożenie dla młodego adepta jeszcze mrocznych sztuk.Intharius włożył ręke do kieszeni szukając po omacku potrzebnego mu składnika,po chwili wyciągnał malutką sieć pająka nałożył ją na opuszki palców i szepnał coś pomrukująć przy tym cicho,nagle między nim a grupą szamanów postawała wielka szczelna pajęczyna ,która łapała po kolei każdego z głupich stowrzeń ,które był na tyle nieświadome swych czynów by wpaśc na niepozornie wyglądającą sieć.Mag dummny z siebie uśmiechnął się do siebie i skierował się w drugą stronę by pomóc swym pobratymcom w walce lecz nagle coś świsnęło mu nad głową.Intharius zdumiony obrócił się na pięcie i zobaczył ,że zwalist ork odziany w czarno-czerwoną szatę składa palce i szepce kolejną inkantację ku niemu.Niestety drow nie zdązył się uchylić przed kolejnym atakiem i kula czarnego ognia uderzyła go w ramię,adept poczuł ,że traci siły witalne w tej ręce.Ork był sprytny odbierając władze w ręce magowi zdobył na dnim ogromną przewagę paraliżując jego dłoń i uniemożliwienie mu inkantacji.
Ku zdziwieniu orka mag znów sprawną jeszcze reką siegnął po czarną kulkę scisnął ją mocno w dłoni i niedaleko niego zaczęłą się kłębić czarna mgła ,która po chwili zmieniła się w czarnego tygrysa o potężnych rozmiarach ów tygrys na szyji miał emblamt rodziny Inthariusa,mag prędko go dosiadł i zdając sobie sprawe ,że nie wygra z szamanem w takim stanie pognał swego przywołańca w stronę lasów.Tygrys gnał przed siebie wielką przewagą dla maga było to ,że tygrys był mu oddany w zupełności i nie odczuwał zmęczenia czy bólu co bardzo mu ułatwiło ucieczkę.W następny dzień mag doszedł na potężne wzgórze nad miastem swych pobratymców i spojrzał nadal spokojnie stojące miasto w którym jak się domyślał elfy naprawiają szkody wyrządzone przez horde,mag uronił łzę i uśmiechnął się kwaśno wiedział,że nie ma dla niego miejsca w swym rodzinnym mieście ,wiedział również ,że okazał słabość ceche tak znienawidzoną przez siebie i ,że póki nie zdobędzie się na odwagę i nie pozna wszystkiego co mu tylko będzie możliwie w otwierającym się przed nim tak szeroko świecie nie powróci do ''domu''.

Powód opuszczenia poprzednie to liczne kłótnie z liderem i jego zastępcą o głupoty,dziwna polityka bark szacunku dla klanowicza.

Inth

ha i to mi się podoba. jestem ZA
pozdrawiam

A flaszka dzie dla mje?

*Podał elfce kufel pełen piwa i skinął*Leżało sobie na blacie.Twoje zdrowie oraz całego Mjolniru*ryknął donośnie na cała karczme i wzniósł kufel w strone biesiadujących*

Z uśmiechem na ustach przyjęła kufelek w swe drobne dłoni.
- Umie się chłop zachować, delikatnie i nieśmiało jestem za.

*Spadł z krzesła po nadmiernej ilości alkoholu*

Imdrill napisał:

-Jakąś gorzałke postaw każdemu lepiej sie bedzie w tedy widziec twoją osobe
*Zaczął bawić sie pustym kielichem*
-Mocyy..... Mocyyyyy....
*wyciąga drżącą ręke a w niej pusty kielich*

Elfka podeszła do Imdrilla, spokojnie wyjęła z jego ręki kieliszek.
-Imuś, nie pij. Zjedz lepiej marchewkę. - i w miejsce kieliszka włożyła dorodną marchewkę z bujną, zieloną natką.
Spojrzała na Inthariusa i uśmiechnęła się. - W tym domu nie wszyscy piją, wbrew temu co w Aden gadają. Witaj u nas i mam nadzieję, że nie będziesz się z nami kłócił o głupoty. - mrugnęła.

I formalne ZA Smile

[wcina małchewke]
No i piknie, jestem ZA

Baaarman!! Dwie marchewy dla tego pana !

ZA. Ale to jakiś paradoks. Ludzie z Duchów odchodzą Smile