Opowieść starego łucznika

Dawno, dawno temu……za górami, za lasami tak można byłoby rozpocząć niejedną legendę która obiega świat, lecz ta historia wydarzyła się naprawdę…..
Gdy ledwie wybudowano zamek Innadril, pewien brodaty jegomość rzekł takie słowa a może inne któż to teraz pamięta
-„Ten zamek ma być nasz choćby przyszło nam pod nim sczeznąć”
Nastał dzień w którym ruszyliśmy pod mury zamku. Humor dopisywał nam jak nigdy, atmosferę podgrzewało snucie planów jak to w lochach zamku zostanie urządzona wielka bimbrownia.
To był upalny dzień, a może mi się tylko tak wydawało w każdym razie słońce jeszcze wysoko było na niebie. Na murach lśniły zbroje strażników dzierżących łuki, a miedzy nimi stali ledwie widocznie magowie. Woda w fosie otaczającej zamek lśniła oślepiającym blaskiem, jednakże wkrótce została zmącona.
Poszedł szturm…odbiliśmy się od wrót jak groch od ściany
Drugi szturm tym razem na mury… już wyrwa jest, już walczący w zwarciu przemierzają fosę gdy nie wiadomo skąd pojawia się grad strzał i ognistych kul, aż wydawało się że słońce zgasło, szczęk, jęki, nawoływania
Narada…co robić dalej z której strony go podejść…
Gdy padaliśmy w znoju i trudzie, gdzie powoli opuszczała nas nadzieja na dobycie jakże przeklętego wejścia do zamku a za nimi już otworem stała praktycznie komnata. Może wtedy nie byliśmy wtedy zbyt doświadczeni ale wola walki pozwoliła na jeszcze na ten jedyny zryw….i mamy zamek.
Po nim nastała radość i można byłoby rzec i żyli długo i szczęśliwie a
Lecz nie dane było za długo żyć w tym szczęściu….ale to już historia na inny antałek. Głowa opadła, stary łucznik zamknął swe powieki sapnął i zasnął.
I miał wielki sen gdzie znów stał w szeregu, a jego ręka sprawnie sięgała po kolejne strzały, i znów dumnie patrzył na swe strzały zmierzające do celu, kolejne rany broczyły krwią… to nic jest coraz bliżej już wdziera się do sali tronowej już okrzyk radości jak dawniej … ale to tylko sen a może już jawa…

Za.

Jeżeli to jest podanie, a chyba jest.
Za. Pamiętam, bardzo sympatyczny człowiek.

Jo Atinowy...to podanie czy próbujesz się zwyczajnie podlizać bo Ci się zajzajer skończył ten co go nam ukradueś uajzo wychodzonc z klana ?

Haruk ten zajzer co mowisz, to Kaliban sam wypil i sie nie podzielil wtedy, uchlany przez caly tydzin lazil, i zas zwalil ze zlodzieje ukradli. ZA

No, no Atinowy.
Za, jesli naprawde chcesz do nas wrocic tak z serca Smile

To szpig jyzd jok nic!!
Pywno ży zo Smile

Szpieg...? To czemu go nie ma jeszcze w Mjolnirze?!

Oczywiscie ZA

ZA...jzajer !

Joo biermy szpiega, jak nam weźmie zajzlu to osobiście go zmarszcze, że następne pięć pokoleń Atinów poczuje to marszczenie.

ZA

Za

Nie wiem, czy jeszcze mój głos się liczy. Jo pauo. Za.

Nie widzę sprzeciwów, szukaj kogoś z oficerów - najlepiej Maevienn, choć Ona zapracowana ostatnio.