Podanie.

Nazywam się Xzendan. Urodziłem się w Dwarven Village. Mój ojciec jest Bounty Hunterem, matka zaś Kowalką. Ojcu bardzo zależało, abym został Poszukiwaczem, nie kowalem. Więc w wieku 16 lat wysłał mnie do szkoły w Dion. Niestety sytuacja finansowa mojej rodziny, pomimo, że wszyscy są krasnoludami (podobno bogata rasa<oczko>) jest słaba. Co tydzień musze powracać do moich rodzinnych stron aby przynieśc pozywienie, i surowce rodzicom, których bardzo kocham. Co mam jeszce powiedzieć. Skonczyłem szkołe, nie jestem żonaty (naszczęście).

Dziekuje Za Wysłuchanie <skłonił głowe>

Aha bym zapomnial moja dostępność w L2 tzn. frekwencja:
-Dni codzienne do 2-5h
-Weekend do oporu

Dołączył: 07 Mar 2006 Posty: 127 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

hmm... lol2

co ja robie tuuuu uuuuuu <podspiewuje>

No koledzy i koleżanki jak mam wam udowodnić, że mi na was bardzo bardzo zależy. Jesteście super-git klanem i chcem do was dołączyć.
Podoba mi się u was wszystko. Zgadzam się z regulaminem. i napewno nie stracicie na tym mnie przyjmując. Jak tu Sevald już wspomniał ,,bedzie materiałki zbiroł" jesli ktoś mnie poprosi o dany surowiec napewno tej prośby nie z ignoruje. Sad

Kurde, jarlu mnie ubiegł Wink

PUI PUI PUI!

PUI PUI PUI

<zastanawia się, czy ktoś oprócz niego,Jarla,Cadodzbana i bywalców runedarowego irca wie o co chodzi>

GADAĆ, KTO NIE WIE CO TO PUI PUI PUI, TEN SIĘ WYPUIUJE NA ŚMIERĆ!
Twisted Evil

Co to znaczy PUI PUI PUI?

<spojrzał na przybysza, po czym ziewnął i z powrotem począł przyglądac się wierzbie za oknem>

<Wykrwawia się na śmierććććć>

Zaskocz nas czymś Xzendan skoro Ci zależy. Zrobiłeś złe pierwsze wrażenie. Napisz coś własnego, co chwyci nas za serce. Pokaż że warto dać Ci szansę mimo takiej wtopy.

A ja dal bym szanse bo to jednak szukocz, krasnolud. Zawod ten bliski memu sercu. Sprawdzmy mości Xzendan'a w w swiecie Aden. Niech swoją pracą i umiejętnościami zapracuje na zmiane naszego zdania !!! Brać go!

Noell przecież napisałem własne juz. Zobacz u góry. Naprawde bardzo mi zależy. Zawsze napewno pomoge jeśli ktoś bedzie potrzebował jakiejs recepty, to z nim skocze, i spróbujemy dropnąć. Jakies surowce jak bede mial na magazynie, odddam. Nie jestem jakims samolubem, ani chytrusem. Lubie się dzielić, rozmawiać z ludźmi i pomagać innym. Urkraft dziękuje za zrozumienie.

P.S Wyjaśni mi ktoś co to PUI PUI PUI?

Wlasnie...co to jest do jasnej ciasnej PUI PUI PUI ?? Shocked

Pui!pui!pui!

http://www.youtube.com/watch?v=TxAcqhWujec

Musisz znać to na pamięć Razz

Te pui pui pui, to jest proroctwo.Oto co spotka zielonych w Mjolnirze Razz

PUI PUI PUI!

Kraśkowy juz na samym wstępie chcioles byc cfańszy niż myslisz. NaWet nie chce myslec co bedzie pozniej ... Ujmij nas jakąs ciekawą historyją lub wracej pomagać w swych biednych stronach...

P.S Urek jest u nos jak za trzech szukoczów hrhrhr Laughing

Słońce podnosiło się powoli, ukazując się już na horyzoncie drzew. Krople rosy pobłyskiwały na polanie, niczym miliony gwiazd na nieboskłonie. Stojąc tak na świętej polanie mego ludu, tu gdzie zaczęły i skończyły się dawne sny o potędze, pośród marmurowych pomników i delikatnie rzeźbionych fontann, z których tryskała srebrzysta woda, zastanawiałem się nad kontynuacją poematu opiewającego złociste kwiaty. Cicho podśpiewując cieszyłem się tymi chwilami spokoju i szczęścia. Jako siódmy i najmłodszy syn księcia krasnoludów Dringeorna, nie mając szans na dotknięcie brzemienia władzy, chciałem oddać się jedynie tworzeniu poezji. Czas upływał mi powoli, a śpiewy ptaków umilały mi wszystkie godziny. Ich piękne głosy chwaliły naszą umiłowaną Marie. Nagle usłyszałem wspaniałą muzykę fletów i piszczałek dochodzących jakby zewsząd, ogarnął mnie prawie hipnotyczny trans. Dźwięki te zmieszały się ze śpiewem ptaków, które zaczęły krążyć nad polaną, a ich skrzydła utworzyły wielobarwną mozaikę na tle błękitnego nieba. Leżałem tak upojony, bez ruchu, jakby czymś zaczarowany. Gdy w końcu muzyka zaczęła cichnąć, ocknąłem się.

Minęło wiele lat od tego zdarzenia, oddałem się poezji i doskonaliłem sztuki poszukiwacza, tak jak chciał mój ojciec. Jednak, co roku chodziłem na tamtejszą polanę, by znów usłyszeć tą wspaniałą muzykę. Rana rozrastała się w mym sercu z każdym minionym rokiem, tęsknota zatruła moją duszę, nie pozwalając mi spać ni jeść. Myślami byłem w dalekich krajach. Śniłem o złotych pałacach bogów i zaginionych pieczęciach. Osiągnąwszy dorosłość według miary mego ludu, udałem się pewnego wieczoru do komnaty mego ojca, który jak zwykle siedział zamyślony nad starymi pergaminami. Usłyszawszy mnie, obrócił głowę.
- Czyżby wiatr grający swoją muzykę wśród liści drzew nie daje ci spać synu?
- Tak ojcze to również, ale jest coś jeszcze...
Milczałem chwile, w końcu on zaczął.

- Tak myślałem, że coś jeszcze cię trapi. Zmieniłeś się ostatnimi czasy. Zrobiłeś się niespokojny, jakbyś nosił w sercu ogień Paagria. Po tych słowach wstał, podszedł powoli do mnie i położył mi rękę na ramieniu.

- Co budzi twój niepokój Xzendanie, synu mój, jakie niespokojne wiatry zasiały ziarno burzy w tobie?
Spuściłem lekko głowę, wypuściłem powietrze z płuc.
- Ojcze - zacząłem niepewnie - Wiele mych młodzieńczych lat spędziłem wśród lasów naszego pięknego kraju. Jednakże moim życzeniem byłoby, gdybyś pozwolił mi dołączyć do patroli broniących naszych granic.
Król zmarszczył brwi, widać wielce się zdziwił.
- Przecież nie jesteś wojownikiem synu mój, jakże bym mógł przeboleć twoją stratę. Czy piękne okolice naszej wioski nie dostarczają ci wystarczającej radości?
- Ojcze, wszak uzdolnieni mistycznie wspierają naszych wartowników podczas patrolowania granicznych polan i zagajników. Pozwól mi proszę dołączyć do oddziału kapitana Kalibana. Chciałbym nabrać nieco doświadczenia i bronić naszej społeczności.
- Cóż, skoro taka jest twoja wola, powiem jemu, żeby uważał na ciebie, to doświadczony myśliwy, trzymaj się blisko niego. Westchnął ciężko, jakby z trudnością godził się na moją prośbę.

Dziękuje za wysłuchanie <skinoł głowe>

Możecie sprawdzić, że sam napisałem.
Ale sprawdźcie, nie dziwie się wam po gafie jaką odwaliłem na początku.
Proszę, o przyjęcie. Już naprawde, niewiem jak mam wam udowodnić, że mi zależy. Mam nadzieje, że to opowiadanie to zmieni. Pozdrawiam!