Czas Na Bajania.....

<gdy mag wszedl do sali odrazu wiatr kazdemu po plecach mroznym krokiem sie przedarł , Jedynie własnie ów Mag stanawszy na środku karczemnej izby zdawał sobie nic z Owego nie robić.>
Panie I Panowie... posłyszeć okazję miałem iż niektórzy w nasze umiejetności wierzeń nie pokladają tedy mały ich przedsmak.
<mag ciepłą skórzana szatę zdjął z siebie , ułozył na podłodze po czym na niej przysiadł i po głebokim oddechu zaczął prawić>

<.....Las To wielki , wkoło las , błogo płynie nam w nim czas
lekko spływa jak piaskowiec , pośród łąk i stada owiec
posród szumu z nad potoku , ktos przyspiesza wielce kroku...

Owczy służek wstał ciekawy , prędzej ciakaw niz z obawy
Stanal obok łączej drogi , i trzymajac sie przestrogi
nie postawi tam juz stopy , bo poslyszal juz galopy....

I Zobaczył zwierzy sześć , mialy one kogos wieźć
więc pastuszek się wytęzył , po czym narzad wzroku spręzył
i zobaczył choragwie Dwie .... Szare Bractwo Zbliza się ....

Na Początkach Na Striderze , wielkie przeciez jest to zwierze
Jechał Elf Jasnym zwany , przez swą świtę Otaczany
Przez Lojalnych w słuzbie Braci , Którym los szcześliwie Płaci

I Przyjaźnia i Miloscia , nigdy żalem , zawiłoscią
nigdy się nie kłocą nazbyt wielce...strzeże ich wrecz mezne serce.
Tak w swych myslach rozważając , machał ręką ich witając

Był Tam Ork wraźliwy wielce...ma on przeciez wielkie serce...
wiec pastuszka dostrzegając , chciał powitac go machając
Lecz by nikt nie zaśmiał sie na gest , pozostawił sprawę tak jak jest

Obok Orka, Na Zwierzeciu ,Tworząc Cuda , Widzial Pastuch Krasnoluda
Miał on może wzrost za mały , ale pełen byl On Pary
Bo jak głosza te bajania , wielbi sobie polowania

Tuz Za Nimi w jednym rzędzie , mrocznych trójca jak orędzie
ze tu nie ma zartów , wiecie? toż to mroczni są tu przecie
kazdy cierpi strachu znoje , kiedy patrzy na tych troje.

Gdzies za Nimi ich dogania , Mrok co niebo im przeslania....
mowa tu o nekromancie , slow mi moich tu nie zgańcie
lecz chyba kazdy sie ich boi , kto w poblizu nich przystoi....

Tak wiec cała ta zbieranka , wyruszyła w krańca ranka
by po dniach nie powiem Paru , wstapic juz do RUNEDARU
i w tym zwiazku oddac Dusze.. po to wkoncu sa sojusze....

a Pastuszek wciaz machając , do kazdego się uśmiechając
stał na skraju wąskiej drogi , nie sluchajac juz przestrogi
pobiegł szeryc swa nowine ....Runedar Ma Nowa Siłe....

<mag wstał po czym sie usmiechnał , z podłogi podniósł skórzana szatę , z kurzu ja otrzepał i ustapił Innym członkom jego bractwa, a sam usiadł za ławą popijajac wino.>

<wstał i zaczął klaskać> Piękne słowa i jakże ważne w trudnej chwili. Brawo.
<po czym mruknął pod nosem>... że też sam nie mam takiego talentu...

Brawo!

Uadne!

Ja zawsze mówiłam, że on ma talent ^^

Pikne!!

<podniecony krasnolud wchodzi na stół>

Brawo! Brawo! Lecz trza nas tyż pokrzepić lirykami o czynach menżnych! Zaśpiewaj teraz balladę o pewnym menżnym krasnoludzie! <mruga znacząco do Varthlokkura> A kto pirwszy zgadnie, o kogo chodzi, dostanie ode mnie nagrodę!

a Był Raz Pewnie Kazdy wie , ktos Kto bardzo wiele wie
I wiedział On że i wiedzą Ludzie , o jednym Mężnym Krasnoludzie.
A że był najdzielniejszym nie trza podpowiedzi
Bo szalały opowiesci nie tylko wsród gawiedzi
O Tym Co dziewic Ratował Setki razy.....
Zagladał smokom w paszcze bez odrazy...
Bo Był On Wielkim I Wielkim Zostanie...
Dlatego Gwynar Zasługuje na Uznanie!!!

<mroczny poklonił się i zapytał>

O kimś Jeszcze Pieśń Ułozyć?

<podniecony>

Brawo, brawo! Jesteś Królem Poetów! Cudny lyrik! Chociaż miało być bez mego imienia, coby inni mogli je zgadnąć, ale już trudno...