Wojna

Witajcie

Miły gest. Dobre słowo. List otrzymany pewnego dnia, już po wojnie. Nadawca był Kaliban. Byłem zaskoczony. Nie spodziewałem się tego gestu. W potoku zajęć poza światem Aden pominąłem wysłanie odpowiedzi. Teraz do niej wracam. Chciałem podziękować Runedarowi za walkę w procesie całej wojny. Gdy rozmawiałem z Kalibanem na jej początku nie spodziewałem się, ze mimo wszystko zdecyduje się na rozwiązanie siłowe. Stało się inaczej i kontynuowaliśmy wojnę. Podobało mi się to, ze wówczas potrafił wziąć na siebie konsekwencje ataku na Innadril, powiedzieć, ze stawi czoła wyzwaniu, ze chce się uczyć, by inni się uczyli. Tylko wiedzcie, ze dla Nas Duchów ta wojna była dość dużą odmiana po tej, która prowadziliśmy z SeinAmarth. Podziękowanie, które składam w tym poscie głownie obejmuje kulturę walki, odnoszenia do każdego z jej aspektów, gdzie ta chora nienawiść znika gdzieś na samym szarym końcu. Gdzie wspólne rozmowy po czy choćby zwykle ”dziękuje” potrafiły rewelacyjnie zastąpić obrażanie się czy pyskówki. To naprawdę rodzi szacunek. Szacunek podobny do tego jaki mogę ja czuć chociażby do KG kiedy prowadzona tygodniami, miesiącami wojna , jedna, druga, niszczyły dużo, ale równie dużo budowały. Sytuacja gdzie wielu odpada, ale ta grupa będzie walczyć do końca w obliczu zagrożenia rzucając na szale zwycięstwa wszystko co ma i nie bojąc się tego utracić. Sytuacje gdzie docenia się przeciwnika, każda chwile walki. Gdzieś na końcu tego tunelu jest zwykła sympatia. Pisze to wszystko by Wam ukazać, ze ta wojna zmieniła u Nas postrzeganie Runedaru. Oczywiście w pozytywnym tego słowa znaczeniu.

Line

Ps W szczegolnosci pozdrowienia Wilków Zmierzchu. Jeszcze nie slyszalem by zginac idac na ubikacji hihihi

Aż mam ochotę Ci pokazać jak cesarska krew pięknie wygląda na mojej siekierce...

Lineral: elfim kapuanom zdarza się sikać!!! Podle wykorzystali moment ;(

Nu. I sami widzita.

Rowniez dziekuje w imieniu Fortuny. Niektore zachowania Duchow naprawde mile mnie zaskoczyly.

- I ja podziekuję w imieniu rycerstwa Runedaru. To byla dobra i szlachetna walka.
Z tymi słowy msciciel uderzył się trzykroć okutą prawicą w blachy napierśnika, a unoszac głowę wykrzyczał: Honor! Chwała! Szacunek! po czym pochylając dumne czoło odstąpił krok w tył zastygając w bezruchu.

I ja chciałem podziękować w imieniu Zakonu Świtu. Wiele miłych potyczek nas spotkało, przyznać też muszę, ze polepszyło się moje zdanie o Duchach po tej wojnie.

W szczególności pozdrawiam Rhaana, co ni Jerr? <mruga do "szybkiego noża">

Naturalnie. Ogromne podziekowania dla obu stron, mimo wielu zgrzytow i iskr sypiacych sie jak grom z nieba duzo pozytywow. Pozdrowienia dla Rhaana, ze pokazal prawdziwa klase wojenna.

<mruga do Inghama> wiadomo.

Noell też pewno zechce podziękować. hrhr